[ Θεσσαλονίκη με Θεσσαλονίκη ]

Πριν απο δυο χρόνια είχα πάει στην Θεσσαλονίκη να δώ, μαζί με άλλα πράγματα, και τους τελικούς της Season 2013 του League of Legends. Είχα περάσει πολύ ωραία, είχα δει τη Νικέλα και είχα φάει στο Κουρδιστό Γουρούνι. Θυμάμαι πως το βράδυ μετά τους τελικούς χάζευα στο PC της Νικέλας το blog του qb και το Fully Ramblomatic. Τότε ήταν που πήρα και την απόφαση να φτιάξω το Attic, κάτω απο τη στέγη του οποίου βρισκόμαστε αυτή τη στιγμή.

Χωρίς να μπορώ να το τοποθετήσω ή να το εξηγήσω επαρκώς θεωρώ πως αυτή μου η απόφαση ήταν η αρχή μιας πορείας που κατά κάποιο τρόπο με οδήγησε εδώ.
(Βέβαια θα μου πεις, όλες οι αποφάσεις μας είναι οι αποφάσεις που μας οδηγούν στο σημείο που της συνειδητοποιούμε, ο Ντετερμινιστής μέσα μου θα συμφωνούσε στη στιγμή). Έζησα στο Manchester, συνέχισα να γράφω σε αυτό αυτό το blog.

Πριν από ένα χρόνο είχα γράψει αυτό εδώ το ποστ. Ήταν ένα ποστ μέσα στην αχανή ερημιά που έχει περιέλθει στο blog ετούτο δω η οποία συνεχίζει ακόμα. Η αρχή της ερημιάς ήταν γιατί δεν ήθελα να γράφω για της συνεντεύξεις μου με τη Riot, η συνέχεια, που φτάνει μέχρι και το σήμερα, είναι γιατί… δε ξέρω ακριβώς. Το έχασα; Μπορεί. Δεν έχω χρόνο; Δεν ξέρω κατά πόσο ισχύει αυτό, αφού όταν γυρνάω από δουλειά βλέπω καμιά ταινία μασουλώντας McDonalds ή παίζω κάνα game με τα παιδιά. Ίσως είναι απλά κούραση, who knows? Not I.

Ένα χρόνο λοιπόν μετά από το τελευταίο ποστ του Mancunian Garret, είμαστε εδώ. Κλείνω ένα χρόνο στη Riot Games.

Έχω γνωρίσει κόσμο, έχω κάνει καινούργιες παρέες, έχω μάθει ένα σωρό πράγματα. Οι γονείς μου είναι ήσυχοι και χαρούμενοι που έχω βρει δουλειά και που “στέκομαι στα πόδια μου”. Γενικά η ζωή πάει καλά για τον Garret.

Πριν από λίγες μέρες είχα πάει Θεσσαλονίκη να δω τους τελικούς του της Season 2015 του League of Legends. Πέρασα πολύ ωραία, είδα τη Νικέλα και έφαγα στο Κουρδιστό Γουρούνι.

Αν μου έλεγε κάνεις στους τελικούς του 2013 τι θα κάνω στους τελικούς του 2015, θα τον κοπάναγα με έναν πυροσβεστήρα.

Και δε θα τον πίστευα επίσης.

Here’s to next year!

Πάμε να το κρατήσουμε ζωντανό το μπλογκ ρε!

~Garret

Comments are closed.